Arbeidsrecht

Toch wel… Als een werkgever een werknemer op staande voet ontslaat, dan hoeft de werkgever hiervoor niet eerst naar de kantonrechter. Het ontslag wordt dus niet vooraf door de rechter getoetst.

En de gevolgen bij een ontslag op staande voet zijn voor een werknemer erg groot. Je bent direct je baan kwijt. Je mag niet meer komen werken en je krijgt geen salaris meer. Ook heb je geen recht op een WW-uitkering en transitievergoeding. Richting de werkgever ben je schadeplichtig. Het kan dus zelfs zo zijn dat je aan je werkgever een schadevergoeding moet betalen.

Omdat de gevolgen van een ontslag op staande voet erg groot zijn, moet er aan drie strikte voorwaarden zijn voldaan. Deze drie voorwaarden staan in de wet:

1. Er moet sprake zijn van een dringende reden. Wat is een dringende reden? Dat is kortgezegd een ernstige misdraging van de werknemer op (en soms zelfs buiten) de werkvloer. Deze gedraging moet zo ernstig zijn dat van een werkgever niet meer kan worden verwacht de arbeidsovereenkomst met de werknemer nog langer voort te laten duren. Hierbij kun je bijvoorbeeld denken aan stelen, frauderen of werkweigering zonder goede reden;
2. Het ontslag moet vrijwel direct worden aangezegd nadat de dringende reden bij de werkgever bekend is. Dit wordt ook wel een onverwijlde opzegging genoemd;
3. De dringende reden moet direct aan de werknemer worden meegedeeld.

Een werkgever mag zo’n ontslag op staande voet dus niet zomaar geven. Een werkgever zal echt een goed gemotiveerde reden moeten hebben om jou te mogen ontslaan en het tijdstip waarop de werkgever je ontslaat speelt daarbij een rol. De vraag of een bepaalde gedraging een dringende reden oplevert is zeer casuïstisch. Een ontslag op staande voet gaat met enige regelmaat bij een rechter onderuit, omdat niet aan bovengenoemde voorwaarden is voldaan. Een ontslag op staande voet is voor een werkgever dus niet zonder risico’s.

Als je (onterecht) op staande voet bent ontslagen, is het heel belangrijk dat je snel juridische hulp inschakelt. Je moet het ontslag namelijk binnen twee maanden na de ontslagdatum aanvechten bij de kantonrechter. Doe je dat niet? Dan staat het ontslag vast, ook al is het ontslag misschien wel helemaal niet terecht gegeven. Je kunt er dan niets meer tegen doen. Kortom, twijfel niet bij een ontslag op staande voet en neem direct contact op met Wim en/of Naomi, zodat zij je verder kunnen helpen.

Wat kun je in de tussentijd zelf doen? Als je op staande voet wordt ontslagen dan kun je direct (mondeling) aan de werkgever aangeven dat je het niet eens bent met het ontslag. Nadat je een schriftelijke bevestiging van het ontslag hebt ontvangen, kun je een reactie sturen naar de werkgever waarin je aangeeft dat je het niet eens bent met het gegeven ontslag. Het is verstandig om in die reactie dan ook te laten weten dat je beschikbaar bent voor werk en dat je aanspraak maakt op loondoorbetaling.

In je arbeidsovereenkomst staat wanneer je salaris wordt uitbetaald. Het kan ook in de cao staan. Meestal is dat per maand, maar het kan ook bijvoorbeeld per vier weken of iedere week.

Als de werkgever je salaris te laat uitkeert dan kun je allereerst je werkgever zelf contacten. Het kan zijn dat de werkgever daar een goede verklaring voor heeft.

Reageert de werkgever niet, dan zou je een aangetekende loonvorderingsbrief kunnen sturen. Daarbij kunnen wij jou eventueel helpen. Mocht de werkgever dan alsnog niet betalen, dan kun je een procedure starten bij de rechtbank.

Wettelijke verhoging

Als de werkgever het loon niet of niet op tijd betaalt, dan heb je niet alleen recht op het loon, maar kun je ook wettelijke verhoging eisen. De wettelijke verhoging is een boete die de werkgever moet betalen vanwege de vertraging. De wettelijke verhoging gaat in vanaf de vierde werkdag dat de werkgever te laat is met betalen. De verhoging is voor de vierde tot en met de achtste werkdag 5% per dag. Vervolgens wordt het voor iedere werkdag daarna verhoogd met 1%. De wettelijke verhoging is maximaal 50%. De werkgever hoeft geen verhoging te betalen als hij niets kan doen aan de vertraging, bijvoorbeeld door betalingsonmacht. De rechter kan de wettelijke verhoging ook verlagen (matigen) tot een bedrag dat hij redelijk vindt, vaak 25 of 10%.

Wettelijke rente

Naast de wettelijke verhoging kun je ook aanspraak maken op de wettelijke rente. Het rentebedrag wordt berekend vanaf de datum waarop het loon verschuldigd is geworden. De rechter kan dit bedrag niet verlagen (matigen).

Verjaring

Je kunt je loon opeisen tot vijf jaar nadat de werkgever verplicht was het aan je te betalen. Daarna is je vordering verjaard en kun je het niet meer opeisen. Als je binnen de vijfjaarstermijn een aangetekende brief stuurt naar de werkgever, waarin je aanspraak maakt op het achterstallige salaris, dan wordt de verjaringstermijn van vijf jaar verlengd.